Σε μια βόλτα στα σύνορα του βασιλείου της και το βασίλειο των μαύρων νάνων, είδε τέσσερις νάνους, να γυαλίζουν ένα απίστευτης ομορφιάς κόσμημα, που οι πέτρες του γυάλιζαν σαν τον ήλιο!
Ζήτησε
να αγοράσει το κόσμημα από τους νάνους αλλά εκείνοι είπαν ότι αυτό το κόσμημα ήταν ο μυθικός θησαυρός του βασιλείου τους το θρυλικό Μπιρσιγκαμεν! και δεν το πούλαγαν για όλο το χρυσάφι του κόσμου.
να αγοράσει το κόσμημα από τους νάνους αλλά εκείνοι είπαν ότι αυτό το κόσμημα ήταν ο μυθικός θησαυρός του βασιλείου τους το θρυλικό Μπιρσιγκαμεν! και δεν το πούλαγαν για όλο το χρυσάφι του κόσμου.
Με τα πολλά τα παρακάλια , η λύση βρέθηκε ,αλλά οι σκοποί των νάνων ήταν πονηροί........
-- Θα πρέπει να κοιμηθείς με κάθε έναν από εμάς για μια νύχτα και μια ήμερα δέχεσαι?
-- Δέχομαι είπε η Φρεγια....
Τα κακά νέα ταξιδεύουν γρήγορα, και κυρίως στα αυτιά του παμπόνηρου Θεου Λοκι, ο όποιος δεν άργησε να τα προλάβει όλα στον Οντουρ άντρα της Φρεγια!
Πληγωμένος από την απιστία της ο Οντουρ την εγκατέλειψε και αυτήν και το βασίλειο τους.
Απαρηγόρητη πια η Φρεγια, πήγε να ζητήσει βοήθεια, από το μεγάλο Θεό Οντιν έξω από την θρυλική Βαλχάλα, σε ένα άλσος από δέντρα που έπεφταν κεχριμπαρένιες μπίλιες! Εκεί λοιπόν και την συγχώρεσε ο Οντιν ,με την ποινή όμως του να φοράει για πάντα το περιδέραιο της ντροπής, και να περιφέρεται αιώνιος ψάχνοντας τον αγαπημένο της Οντουρ.
Κλαίγοντας λοιπόν,, περιφερόταν σε όλη την γη ψάχνοντας, και όπου τα δάκρυα της πέφταν σε χώμα γινόντουσαν χρυσός, και όπου πέφταν σε θάλασσα γινόντουσαν κεχριμπάρι !.
Την καημένη την Φρεγια, πρέπει να έκλαψε πάρα πολύ στην Βαλτική,πριν από πενήντα εκατομμύρια χρόνια, γιατί εκεί βρέθηκε ,το 90% των σημερινών αποθεμάτων του κεχριμπαριού, και συγκεκριμένα στο Καλινγκραντ ,στο δυτικότερο άκρο της Ρωσίας.
Το κλάμα λένε ότι είναι θεραπευτικό....και το δάκρυ πολύτιμο!..........Τίποτα στους μύθους δεν είναι τυχαίο!....Έτσι και το κεχριμπάρι θεωρείται φάρμακο, και από τα πολύ αρχαία χρόνια μάλιστα,ήταν βασικό συστατικό σε συνταγές φάρμακων,στην ιατρική
Γραπτά που σώθηκαν παλιών θεραπευτών, γράφουν, ότι το κεχριμπάρι ήταν γιατρικό για 40 ασθένειες!
Ένας από αυτούς πάρα πολύ σημαντικός ήταν και ο Άμπου Αλί Ιμπν Σίνα η αλλιώς ποιο γνωστός σε εμάς ως Αβικεννας (980-1037)
Mέσα σε πολλά βιβλία ,που έγραψε ξεχώρισε Ο Κανόνας της Ιατρικής ( Qanun Fiat-Tibb ) που μέσα είχε τουλάχιστον δυο εκατομμύρια ιατρικών θεραπειών, είχε και πολλές υποσημειώσεις του , που τουλάχιστον 37 ήταν για το κεχριμπάρι όπου το θεωρούσε σημαντικό ...για το νευρικό σύστημα, για την καρδία για τους πνεύμονες , για το ιγμόρειο , για την χολή για την νοητική διαύγεια και κάποιες εκπληκτικές αναφορές για το ότι αν το πιεις πριν τον ύπνο μαζί με κάτι άλλα υλικά σε σκόνη σου δίνει προφητικάόνειρα!!!!!!!
Όλα αυτά έχουν βάση ! αφού βρέθηκε ότι το κεχριμπάρι έχει μια φαρμακευτική ουσία το Σουκινικο οξύ, το όποιο είναι βιοδιεγερτικο,για όλα τα όργανα του σώματος και ιδιαίτερα για την καρδία, όσο για τις μαγικές του ιδιότητες δεν ήταν ιδέα του μεγάλου διανοουμένου ιατρού Αβικέννα, είχε βάση, γιατί όπως στην εποχή μας επιστημονικά αποδείχτηκε,το κεχριμπάρι δημιουργεί ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που αυτό δεν ήταν γνωστό στους παλιούς,πάρα μόνο μέσω πρακτικής εφαρμογής του κεχριμπαριού!
Αυτό που γνώριζαν καλά εκείνα τα χρόνια ήταν επίσης ότι μέσα στις μαγικές του ιδιότητες του, ήταν ότι απορροφούσε τα γνωρίσματα εγκλεισμένων ζωών φυτών η εντομών και τα απέδιδε 8εραπευτικα στον κάτοχο του !!
Οι ιδιότητες του κεχριμπαριού ,ήταν αγαπημένες στην Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας,στης όποιας είχε μεταφερθεί στα ανάκτορα της, αφού πρώτα είχε δοθεί σαν δώρο, μετά την ρωσοπρωσικη συμμαχία από τον Φρειδερίκο Γουίλιαμ Πρωσίας στον τσάρο Μεγάλο Πέτρο το 1717, ένα κεχριμπαρένιο δωμάτιο, όπου εκεί έμεινε άθικτο για 170 χρόνια.
Το Amber room, όπως σήμερα λέγεται ,ήταν ντυμένο εξ ολόκληρου, από κεχριμπάρι και φύλλα χρυσού!
Όλες οι κυρίες της ρωσικής αυλής είχαν μεγάλη αδυναμία στο κεχριμπαρένιο δωμάτιο ,και αυτό γιατί πίστευαν, ότι συγκέντρωνε μεγάλη ψυχική ενέργεια και μπορούσε να δίνει μεγάλη δύναμη στα μέντιουμ, και στις μεταφυσικές αναζητήσεις της ρωσικής υψηλής αυλής, άλλωστε ήταν γνωστή η μεγάλη αγάπη της Αικατερίνης για το μεταφυσικό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου