Μαζευτήκαμε όλες μαζί για το καθιερωμένο πιτζάμα πάρτι του χρόνου, εκεί πάντα κοντά στα Χριστούγεννα , ανάμεσα στις πίτσες στις μπύρες και στην μουσική υπήρχαν μεγάλες συζητήσεις για τι άλλο, τους άντρες ! Ξεκατίνιασμα σωστό, και μην μου πείτε τι είναι αυτό που γράφω τώρα; Γιατί το λιγότερο που μπορείς να το πεις είναι ξεκατίνιασμα. Ποια χώρισε γιατί χώρισε τα τελευταία
κουτσομπολιά για τα καινούργια ζευγαρώματα και εννοείτε διάνθιση της συζήτησης με λεπτομέρειες ιδιαίτερου ενδιαφέροντος χαχαχαχα... Άντε κοκκινίζω μόνο που θυμάμαι τι λέγαμε και μπορώ να πω ότι και εσείς τώρα με αφορμή αυτό το κείμενο κάτι θυμηθήκατε! Αυτό που μας προβλημάτισε κάποια στιγμή, ήταν τα στατιστικά τι ήταν αυτά; Στην πλειοψηφία τους ήταν για τους καρμπόν άντρες της επιλογής μας. Να ένα παράδειγμα. Το Μαράκι τραβούσε όλους αυτούς που δήλωναν ελεύθερα πουλιά τραλαλά τραλαλά... Και αυτά τα άσματα μόνο στα μπουζούκια βρε παιδί μου, γιατί κατά τα άλλα ήταν κολλημένοι πίσω από την φούστα της μάμας που τους χαρτζιλίκωνε κιόλας, τους τράβαγε λέμε σαν μαγνήτης! Αφού κάθε φόρα που μας έλεγε κορίτσια ερωτεύτηκα όλες γελώντας την ρωτούσαμε ,τι έγινε καλέ; Πάλι κανάρα γνώρισες; Και δώσ' του γέλια! Αλλά τι γέλια πάρε την σκούφια σου και βάρα την Καιτούλα ,αυτή τώρα είχε άλλο κόλλημα... Έπεφτε πάντα στα μεγάλα κυβικά. Είχε τρέλα με τις μηχανές, όλοι ήταν γρήγοροι, όνομα και πράγμα μέσα στις κόντρες τις σούζες και στα δερμάτινα! Όταν την βλέπαμε να κοιτάει σαν χαζή το ταβάνι καταλαβαίναμε τι γινόταν! Ένας καινούργιος Γαρδέλης, σαν μέσα από ελληνική ταινία της χτύπησε την πόρτα η μάλλον της τράκαρε την πόρτα γιατί κάπως έτσι τους γνώριζε κιόλας! Και για να μην πω για τα δικά μου, ναι ρε σεις είμαι ζαβολιάρα! Θα πω για την Βασούλα! Αρρώστια αυτό το κορίτσι με τους αξιωματικούς ! Όλες περάσαμε στρατό κάποια στιγμή με τους κάλους μας αυτή ώμος ήταν σε μια συνεχόμενη τέτοια κατάσταση και πάνω από το τηλέφωνο για το πότε θα πάρει έξοδο ο καλός της! Από όλα είχε λοιπόν η παρέα και κυρίως ίδιες επαναλαμβανόμενες αλυσίδες ιδίων τύπων γκόμενων, έπρεπε να βρούμε μια λύση και σαν φωστήρας της παρέας βρήκα εγώ! Λοιπόν ακούστε τι θα κάνουμε! Διάβασα σε ένα βιβλίο ότι αν θες κάτι να γίνει πολύ, πρέπει να το γράψεις σε ένα χαρτί εικοσιμία φορές και να κοιμηθείς με αυτό το χαρτί για εικοσημια μέρες και μετά να το φυλάξουμε κάπου, μαζί με προσωπικά μας αντικείμενα! Οτιδήποτε εκτός από λεφτά και αλλά ακριβά πράγματα - γιατί σε αντίθετη περίπτωση αυτές τις γραμμές θα τις έγραφα μέσα από το ιδιωτικό μου αεροπλάνο στην διαδρομή προς Κουβά. Α! μια χαρά να το κάνουμε είπαμε όλες! μην χάσουμε τέτοια ευκαιρία και καθίσαμε μαζί και γράψαμε από ένα χαρτάκι η κάθε μια, με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τα ταλέντα τα συναισθήματα την μορφή και τις ιδέες του ιδανικού για μας άντρα! Εικοσιμία φόρες παρακαλώ! Το χαρτάκι ήταν τόσο μεγάλο που έμοιαζε με την λίστα Λαγκάρντ! Χαρτάκι δεν το έλεγες... Όλα έτοιμα ; Ναι όλα κομπλέ! Ρε συ Βασούλα το χαρτάκι σου το έγραψες; Καλέ ναι σιγά που δεν θα το έγραφα! Για φερε να δω... Συνεχίζεται ΠΕΡΣΑ ΜΙΧΑΛΑΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου